هیچ مسافری را نمیتوان یافت به شهر زیبای اصفهان سفر کرده باشد و از میدان نقش جهان یا میدان شاه و میدان امام فعلی بازدید نکرده و از این شاهکار دوران صفویه فیض نبرده باشد .
میدان نقش جهان را به واقع میتوان از لحاظ عماری و جغرافیای ساخت آن جزو بناهای نادر جهان باز شمرد. از خصوصیات میدان امام (میدان شاه) همین بس که تمامی سیاحان و به خصوص توریست های خارجی به وصف آن پرداخته ، طلوع و غروب خورشید راهم در آن رصد نموده اند.
بنای این مجموعه که در دل خود عماراتی چون: مسجد شاه ،مسجد شیخ لطف اله ،عمارت عالی قاپو، بازار قیصریه ،وبازارهای زیبایی را جای داده است به زمان صفویه برمیگردد. قبل از ساخت بنا این مکان محدوده ی باغی بوده که به نام نقش جهان شهرت داشته و به باغ نجوان در آذربایجان برمیگشته هنگامی که صفویه تاج و تخت خود را به شهر اصفهان ارجاع میدهند، در این شهر فقط سبزه میدان و یا میدان کهنه (اخیرا این میدان احیا و به نام امام علی علیه السلام نامگذاری شد) وجود داشت که به دستور شاه عباس اول و معماری استادان مهمی چون محمد رضا و علی اکبر اصفهانی، میدان نقش جهان و مجموعه آثار هم جوار آن (عالی قاپو ،مسجد شاه، مسجد شیخ لطف اله ،بازار و...) ساخته شد.
البته قبل از آن هم در این مکان در زمان سلاجقه زمینی صاف و هموار و میدانی به نام کوشک وجود داشته که محل برگزاری جشن ها و همچنین اعدام محکومین به اعدام بوده لیکن پس از ساخت و ساز دیگر از برنامه های قدیم خود کاسته و شکل مجموعه به فرهنگی ،مذهبی و تشریفات مبدل گردید.مساجد و برگزاری عبادات از یک طرف، میزبانی از مقامات و میهمانان داخلی و خارجی،تجارت و تفریحاتی همچون چوگان بازی و غیره از طرف دیگر، این مکان را چند منظوره دارای اهمیت نموده بود.
میدان شاه (نقش جهان) به شکل مستطیل و ابعاد طول 507 و عرض 158 متر ،اگرچه بسیار ساده و از صفه ها و ایوان های هم شکل و ساده درست شده لیکن موقعیت جغرافیایی ساخت آن بسیار حائز اهمیت است که تابش نور را در تمامی روز در خود داشته و چشم اندازی بی نظیر را در اذهان متبلور میسازد.
هم اکنون ،میدان امام (نقش جهان) یا میدان شاه و مجموعه تاریخی هم جوارش مورد بازدید علاقمندان به هنر اصیل ایرانی،اسلامی قرار گرفته و در وسط میدان هم تفریح کالسکه سواری و چرخش 180 درجه ای آن با چشم اندازی زیبا هر بازدیدکننده به شهر اصفهان را به سوی خود جذب مینماید.
