محمد تقی خان کلنکل پسیان از میهن پرستان جوان و پر شورایران بود. در سال 1309 هجری در تبریز متولد شد، سال1324 به تهران آمد و پس از پنج سال تحصیل در مدرسه نظام به درجه سلطانی رسید. بعد از آن در جنگ معروف به مصلی روسها را شکست فاحشی داد، وصیت شهرت و لیاقت اواز مرزهای ایران گذشت. در سال 1335 هجری به آلمان رفت و در سال 38 پس از بازگشت به فرماندهی ژاندارمری خراسان در دولت مشیر الدوله رسید. در ذی حجه سال 1339 آزادی خواهان خراسان به رهبری کلنل قیام کردند. این قیام برای کسب استقلال ایران بود. توسط روسای عشایر و به تحریک قوام السلطنه و سپاهیان دولتی ایران مورد هجوم قرار گرفت و کلنل که او را در شمار مردانی چون جلال الدین خوارزمشاه و اطفعلی خان زند می دانند در زد و خور با اکراد بجنورد در جعفرآباد قوچان به نامردی کشته شد. عارف قزوینی که از یاران کلنل پسیان بود در سوگ وی سروده است: کسم به شهر نبیند شدم بیابانی زغصه کلنل و زغم خیابانی، آنچه عارف را به کلنل علاقمند ساخت و آنچه او را نزد مردم آزاده عزیز می نماید، انسان دوستی و و طن پرستی کلنل است.
