یکی از اولین شاهکار های معماری شهر اصفهان در دوران صفویه بر روی رودخانه زاینده رود،همان سی وسه پل به زبان عام،و یاپل" الله وردیخان" است که نام یکی از سرداران شجاع شاه عباس اول بوده،سی و سه پل این بنای زیبا و چشم نواز که مابین دروازه شیرازشهر اصفهان تا خیابان کاوه(مابین چهار باغ بالا و پایین) بنا نهاده شده،از معماری خاصی برخوردار است که هر بیننده ای را در شهر اصفهان به خود مجذوب مینماید. مشخصات سی وسه پلعبارت است از طول متر 295 و عرض 75/13 متر ودر 2 طبقه ،1- قسمت فوقانی که بیشتر هنگام پر آبی مورد استفاده بوده و دارای بالکن هایی جهت نشیمنگاه تابستانی و رایت گذر آب بوده است. 2- قسمت تحتانی که هنگام کم آبی مورد گذر عابرین از غرب به شرق شهر اصفهان و بالعکس بر روی رودخانه زاینده رود بوده است. در کتابهای تاریخی نوشته شده پیرامون شهر اصفهان نقل شده است ابتداسی وسه پل دارای 40 دهانه بوده است که به مرور زمان و خرابی هایی که به وجود آمده به 333 پل تقلیل پیدا کرده است. بسیاری از جهانگردان و سیاحان با عبور از خطه اصفهان به این اثر اشاره و به تعریف و تمجید آن مبادرت نموده اند.
اکنون در قسمت تحتانی سی وسه پل در فصل بهار و تابستان به علت خنکی بازدیدکنندگان می نشینند و از چشم انداز های زیبای حاشیه ی زاینده رود لذت برده و به استراحت می پردازند
