حفاریهای باستان شناسی در خورهه در تابستان 1955 میلادی بعمل آمد ، اداره باستان شناسی ایران تصمیم به انجام این حفاری گرفت تا ساختمان آنرا آشكار و نظر هرتسفلدد مبنی بر اینكه این ساختمان در اصل معبد دیونیسوس بوده است را تائید یا رد كند (هرتسفلد اظهار نظر كرده بود كه بنای تاریخی خورهه باید به عنوان معبد دیونیسوس خدای شراب شناسایی و پذیرفته شود،)در این كاوش تعدادی سفال و چمد تكه نقره متعلق به دوره سلوكیان كشف شد، بعد از حفاری معلوم شد كه ساختمان خورهه مركب از سه ساختمان مربوط به هم است كه شامل ساختمان اصلی یا بنای جنوبی با ستونهاو اتاقها و صحن حیاط ، ساختمان شمالی كه از قسمت جنوب به بنای اصلی متصل شده است ، این قسمت اتاقها و راهروهایی را تشكیل میدهد و دارای اتاق مربع شكل بزرگی است كه حیاط پشتی بحساب می آید، بنای غربی شامل تعدادی اتاق و یك سالن میباشد كه متاسفانه طرح این قسمت واضح نیست ،در مورد بنای باستانی خورهه با توجه به اینكه در یك منطقه باستانی نیز بوده مردم شناسانی نیز اظهار نظر نموده اند و بطور كلی عقاید متعددی در مورد این بنا وجود دارد، بهر حال این بنا از نظر باستانی و مردم شناسی دارای ارزشهای بسیاری است ، در تابستان 1375 گروهی از باستان شناسان داخلی مجددا اقدام به حفاری در محدوده فوق نموده اند كه نشان دهنده رد نظر هرتسفلد بوده است
