آتشگاه اصفهان

آتشگاه ها بیشتر محل عبادت و نیایش زرتشتیان و محل نگهداری آتش مقدس هستند، اگرچه هم اکنون نیز تعدادی از این معابد در کشور و به خصوص در شهر یزد دایر و محل گردهمایی سالانه آنها به شمار می رود ولی در بیشتر مناطق کشور و به خاطر گرایش اهالی به دین اسلام و تقلیل  پیروان این آیین یا از بین رفته و یا تغییر کاربری داده است. آتشگاه اصفهان نیز  یکی از قدیمی ترین آثار این شهر مربوط به دوران قبل از ساسانیان است، که در قسمت غربیشهر اصفهان  و کیلومتر 8  جاده نجف اباد،  نزدیکی منار جنبان در حاشیه  رودخانه زاینده رود و روی تپه  به گونه ای  واقع شده است که از هر طرف قابل رویت است. بیشتر تاریخ نویسان  چون ابن خرداد ،حمداله مستوفی و ابن حوقل نیز از این عمارت و مشخصا به نام آتشکده  نام برده اند. 

از ویژگیهای این بنا نیز می توان به ساختار آن اشاره کرد، که بیشتر از خشت و گل بوده و برای استحکام نیز از نی های حاشیه زاینده رود در بین خشت ها  استفاده شده است.

همچنین این مجموعه دارای اتاقک ها و ساختمانهایی در چهار سوی  تپه بوده که تا زیرِ اتاقکِ آتشگاه ادامه می‌یافته‌اند و با پله هایی  این مکان  ها به هم راه  داشته و البته اکنون تنها سازه‌های بخشِ شمالی و بخشی از قسمتِ شرقی سالم مانده‌ و بقیه از بین رفته اند. قسمتی از بازسازیِ این بنا به دوره‌ی پهلوی برمی گردد که بر رویِ برخی از خشت‌ها  تاریخ این بازسازی در سال 1352 شمسی  به چشم می خورد. در سال های اخیر این محل به عنوان یکی از جاذبه های  گردشگری  معرفی و با امکانات تفریحی و پذیرایی و سرگرمی های مختلف و پارک در حاشیه آتشگاه به علاقمندان خدمات سیاحتی می دهند.

اصفهان دارای جاذبه های گردشگری متنوعی است، برای رزرو هتل در اصفهان به صفحه هتل های اصفهان مراجعه کنید.