مسجدی كه اكنون با نام هفتاد و دو تن قرار دارد ظاهرا آرامگاه یكی از امرای محلی خراسان به نام امیر غیاث الدین ملك یا ملكشاه بوده است. با توجه به تاریخ اتمام تزیین بقعه كه 855 ه.ق است بقعه در زمان تسلط ابوالقاسم بابر از پسران بایسنقر نوه شاهرخ تیموری بر مشهد ساخته شده است. این مسجد دارای یك درگاه بلند ورودی و دو مناره در طرفین بنا می باشد. ارتفاع فعلی مناره شمالی 20 متر و دیگری 40/15 متر است و دارای كتیبه ای با آیاتی قرآنی می باشد. بالای این كتیبه ها اسما الله ودر ترنجها احادیثی نقش شده است. نام معمار بنا بر اساس كتیبه موجود شمس الدین محمد تبریزی است و مدخل بقعه دارای دری به تاریخ 1155 ه.ق می باشد. بر روی كاشی های ایوان نام الامیر ملكشاه خوانده میشود. نمای مناره ها ، غرفه ها وایوان مسجد دارای كاشی های معرق بسیار زیبایی است.
