این آرامگاه به گنبد دراز نیز معروف است.حمد الله مستوفی جغرافیدان ،نویسنده و تاریخ نگار معروف كهاز خاندان مستوفیان بود در سال 68. ه.ق در این شهر به دنیا امد و تا حدود 75.ه.ق زیستودر سال72. ه.ق منظومه ظفر نامه را سرود آرامگاه او برجی است كه در قرن هشتم ه.ق ساخته شده است .محوطه كنونی آرامگاه بیش از 38. متر مربع است كه اندكی بیش از3. متر آن زیر بنای برج است وبقیه جز حیاط ارامگاه است.در ورودی این محوطه از سمت جنوب غربی است و حصار آرامگاه درسال131. ه.ش به همت مردم علاقمند و به جهت جلو گیری از خرابی بنا كشیده شده است.نقشه بنا در خارج مربع است كه در بالابه هشت ضلعی و سپس به استوانه تبدیل میشود بخش استوانه ای بنا مقرنس كاری شده است.این بنا از آجر ساخته شده است و فاصله اجرها از بند كشی شده است و گنبدی مخوطی شكل بر روی ان استوار شده است.این بنا یكی از ساختمانهای باشكوه اواخر دوره مغول بشمار می آید .در آرامگاه كه از ساخته شده است در غرب آن قرار دارد.خود قبر در سردابی قرار داردو روی آن اتاق چهار گوشی ساخته اند كه در آن از جانب غرب باز میشود و كف آن با حیاط برابر است.جلوی این در راه پله ای هست كه به سرداب منتهی میشود ازاره اتاق روی سرداب از كاشی فیروزه ای ساده است و زیر پایه های گنبد دورتادور كتیبه ای جای دارد كه در ان سوره مباركه دهر را به خط نسخ گچ بری كرده اند.در سلاهای بعد در ضمن تعمیر بنا كتیبه را رنگ آمیزی كرده اند.كف این اتاق صاف است و سطح ان با سنگ هید معمولی فرش شده است سقف اتاق نیز به شكل گنبد است و از كتیبه به بالابا آجر ساخته شده و بند كشی شده است.در ورودی با رنگ لاجوردی بند كشی شده است در جانب شرقی این اتا و بالای ازاره فضای طاقچه مانندی هست كه قبلا در یدو لنگه داشته است.نمای خارجی گنبد سابقا آجری بود، اما اخیرا انرا با كاشی سبز پوشانده اند.مقرنس سازی دور تادور دایره پائین گنبد غالبا ریخته و دوباره بازسازی شده است.زیر مقرنس سازی كتیبه ای از كاشی لاجوردی جای داده اند كه در ان به خط نستعلیق زندگی نامه حمد الله مستوفی به اختصار بیان شده است.