این گور دخمه صخره ای در بین ریش سفیدان محل به قبر كیكاوس و در بین مردم عادی به فرتاش و در كتابهای باستان شناسی و ایران شناسی به نام دخمه یا قبر فرهاد و شیرین مشهور است . باستان شناسان این مقبره را از آثار دوره مادها می دانند . بلندی این اثر از سطح آب دربند در حدود پنجاه متر است كه از دو قسمت تشكیل شده است. قسمت پشته ای كه از سنگ و خاك بوجود آمده و ارتفاع آن حدود 40 متر است .سطح آب دربند با شیبی بین 65 تا 70در جه است .قسمت دوم صخره ای از سنگ سخت است و با تراش دامنه طبیعی صخره فوق به دیواره ای عمود و بلند بدل كرده اند.بلندی این قسمت بیش ار دوازده متر است كه بالا رفتن از آن سخت و به دشواری امكان پذیر است.
