بناي گور دختر يكي از قديمي‌ترين آثار معماري شهرستان دشتستان استان بوشهر است كه قدمت آن به دوره هخامنشيان برمي‌گردد. اين بناي تمام سنگي در محلي به نام دشت «پشت پر» واقع است. براي رسيدن به دشت «پُشت پَر» و ديدن گوردختر بايد با خودرو از برازجان مركز دشتستان حركت كرد و پس از عبور از شهر «دالكي» در جاده برازجان ـ شيراز به محل پل «نمازگاه» رسيد و در انتهاي اين پل وارد جاده‌اي فرعي شد. پس از ورود به جاده فرعي بايد از راهي پرپيچ و خم و كوهستاني گذشت و روستاهاي «تنگِ دَركش» و «رود فارياب» را نيز پشت سر گذاشت و به شهر «تنگ ارم» مركز بخش زيباي «ارم» دشتستان رسيد.در فاصله 2 كيلومتري جنوب تنگ ارم نيز جاده‌اي آسفالته از راه اصلي جدا مي‌شود كه بايد وارد اين جاده فرعي شد و به راه خود ادامه داد و پس از عبور از روستاهاي «آقا ميراحمد» و «كفتارو» به گردنه‌اي طولاني به نام «گردنه تخته» مي‌رسيم كه با سر بالايي‌ها و شيب‌هاي تند خود به جانب دشت پشت پر كشيده شده است. دشت پشت پر تا قبل از سال 1357 خالي از سكنه يكجانشين بود و آبادي در آن وجود نداشت، اما از بعد از انقلاب اسلامي و طي سال‌ها عشاير مورد نظر در اين دشت يكجانشين شده و با خانه‌سازي روستاي بزرگي را به وجود آورده‌اند. در ميانه دشت پشت پر بنايي تمام سنگي وجود دارد كه در ميان مردم محل به گوردختر شهرت يافته است. دليل اين‌كه چرا اين بنا به گوردختر معروف و خوانده مي‌شود، به درستي معلوم نيست. بسياري از مردم بر اين باورند كه اين بنا آرامگاه دختر كورش، بنيانگذار سلسله هخامنشيان است. در حالي كه گفته مي‌شود اين‌طور نيست. گوردختر اولين بار به وسيله «لويي واندنبرگ» باستان‌شناس شهير بلژيكي در سال 1339 خورشيدي كشف شد. گوردختر كه قدمتش به قرن هفتم يا ششم قبل از ميلاد مي‌رسد، از24 قطعه سنگ بزرگ تشكيل شده است كه در سنگ‌ها سوراخ‌هايي تعبيه شده و سنگ‌ها با بست‌هاي آهني به هم وصل شده‌اند.
