یكی از این آرامگاه ها سالم ودیگری نیمه ویران است،تقشه بنای هر دو آرامگاه یكسان است،نقشه پایه بتا عبارتست از یك چهار ضلعی كه چهار دیوار آن به ارتفاع حدود 2 متر با سنگ لاشه وملاط ساخته شده است،تنها در یك سوی آن دری كار گذاشته شده است كه بالای آن نیز پنجره ای برای تامین نور داخل بقعه تعبیه شده است،بر روی پایه سنگی مزبور، گردنی بلند گنبد سنگی به ارتفاع 4 متر با همان مصالح سنگ لاشه وملاط ساخته شده است ، گردنی مزبور در قسمت بالا به طرف داخل متمایل شده وحالت گنبدی شكل را به وجود آورده است،دو بنای سنگی شاه كوه از نظر كلی ونحوه ساخت، از جمله آثار منحصر به فردناحیه رودبار واطولا سرزمین قزوین به شمار می آید ومی توان آن دو را با آرامگاه سنگی حسن آبد مقایسه كرد با این فرق كه آرامگاه سنگی حسن آباد، از نظر شیوه كار وهنر معماری، معرف تكامل بیشتر وتكنیك پیشرفته تریمی باشد ،به طور كلی این آرامگاه سنگی را می توان از جمله آثار بسیار كهن منطقه وبه احتمال زیاد، به دوران ساسانیان مربوط است.
