اقلید سرزمینی کوهستانی و سرسبز با ارتفاعات برف‌گیر و دشت‌های وسیع در شمال استان فارس است. اقلید ششمین شهر مرتفع کشور می‌باشد که به‌رغم سایر مناطق فارس آب و هوایی سرد و کوهستانی دارد. بدین سبب می‌توان آن را به مانند گنجی در اقلیم فارس دانست. اقلید از شهرهای تاریخی کشور است شهری با پیشینه‌ی طولانی که قدمت آن به دوره نوسنگی می‌رسد. گفته می‌شود این شهر در زمان کورش مرکز تربیت اسب جنگی بوده است. آثار و بناهای تاریخی اقلید چون کاروانسرای کناس، منبر و کتیبه مسجد جامع، قلعه آسپاس و کتیبه کوه بل حکایت از قدمت طولانی آن دارد. بر اساس آنچه در کتب تاریخی آمده است اقلید را بلوک کلید گشودن فارس می‌دانستند؛ یعنی فتح اقلید به معنای فتح کل فارس است و لذا آن را کلید می‌گفتند که بعدها به اقلید تبدیل شد. اقلید دیار چشمه‌ها و رودخانه‌ها و چشم اندازهای کم نظیر است. از جمله جاذبه‌های طبیعی منطقه تفرجگاه محمد رسول‌الله، دریاچه کافتر، چشمه جوتو، کوه سفید، روستای دزدکر، روستای محمد آباد سداب، بید سبحان است. علاوه بر این جاذبه‌های مذهبی جون امامزاده سید محمد و امامزاده عبدالرحمن اقلید را شهری مستعد در جذب گردشگر معرفی می‌کند. از گونه‌های جانوری اقلید می‌توان به گونه‌ای بلبل به نام بلبل هزار با صدای خوش، بلدرچین و کبک و نیز به پستاندارانی چون آهو، بز کوهی، خرگوش و گرگ اشاره کرد. صنایع دستی و سوغات منطقه شامل قالی، گبه، گلیم و خرما و قصبک می‌شود.
