شیروان درموقعیت جغرافیایی 37 درجه و23 دقیقه و 30 ثانیه عرض شمالی و 57 درجه و 54 دقیقه و30 ثانیه طول شرقی نسبت به نصف النهار گرینویچ قرار گرفته است. شیروان از شهرهای مرتفع استان خراسان است كه در دره رود اترك و دربین كوههای كپه داغ و آلاداغ جای گرفته است.شیروان دارای آب و هوای نسبتا سرد در زمستان و گرم ومعتدل در تابستان می باشد. پوشش گیاهی شیروان را گیاهان درختی مثل سرو كوهی ، بادام م انجیر ، گردو وتیره بلوط تشكیل میدهد. پوشش درختچه ای منطقه كه نسبت بیشتری را دارا می باشد، شامل زرشك ،شمشاد و شلمان است. از دیگر گونه های گیاهی این منطقه گون درمنه كوهی ، بابونه ،شقایق وحشی ، بومادران ، علف گربه ، كاكوتی ، قابل ذكر است. منطقه شیروان از وجود چند رودخانه بهره میبرد كه مهمترین آنها اترك است كه از قسمت جنوبی شهر می گذرد .رودخانه های هنامه ،زوارم ،گلیان ، قوشخانه از دیگر رودهای این شهرستان است . شیروان دارای انواع مختلف جانوران نیمه بیابانی و خزندگان و پرندگان است .در كوهها و مناطق رودخانه ای شیروان انواع معدن مس سنگ آهك ،شن و ماسه و گچ یافت میشود. در مورد وجه تسمیه شیروان نظریات مختلفی وجوددارد ،امااحتمالا اقوام مهاجر نام شیروان را از غرب ایران با خود به این منطقه آورده اند. نام شیروان از زمان صفویه پیدا شده و پیش تر در این حدود شهر دوین بوده است . آثار گورهای زرتشتی كه در روستاهای منطقه مانند دوین ،گلیان ، زیارت منصوران و هنامه هنوز به نظرمیرسدو دیگر آثار مكشوفه باستانی این منطقه را مكانی پر اهمیت در تاریخ باستانی ایران جلوه گر میسازد .شیروان در زلزله سال1308 به كلی ویران شد و پس از آن با شیوه جدید شهر سازی بنا گشت.
