فریدن از شهرهای مرکزی ایران منطقه‌ای کوهستانی در دل رشته کوه‌های زاگرس و سرزمینی خوش آب و هوا با تابستان هایی معتدل و زمستان هایی بسیار سرد است. سرزمین چشمه و آبشار، برخوردار از طبیعتی بکر که دارای گونه‌های مختلفی از حیات وحش می‌باشد. فریدن دارای پیشینه‌ای کهن به قدمت تاریخ است. زمان پیدایش این شهر را دوره‌ی هخامنشیان می‌دانند. در کتب تاریخی از فریدن با اسامی مختلفی از جمله پرتیکان نام برده شده است. بر اساس برخی اسناد نام شهر از فریدون حاکم شهر اقتباس شده است. فریدن از مراکز مهم اقتصادی و ارتباطی ایران باستان بوده است. این شهر دیار کاوه‌ی آهنگر سرزمین معروف به شش قوم است که مردمانی با قومیت‌های مختلف لر، ارمنی، عرب، گرجی، ترک و فارس را در خود جای داده است. در فریدن کشت انواع محصولات کشاورزی امکان پذیر است اما سیب زمینی این دیار در خاورمیانه و کشور جایگاه ویژه‌ای دارد. پیست طبیعی اسکی، ورزش‌های زمستانی و جشنواره برفی شهر افوس در سال‌های اخیر موجب جذب گردشگران زیادی به منطقه شده است. امامزاده ابراهیم و عبدالله، خانه غلامرضا هژیر، دالان کوه، گلستان کوه در بند و کلیساهای ارامنه از جاذبه‌های در خور توجه فریدن است. از مهم‌ترین صنایع دستی این شهر بافته‌های داری، زرگری و قلم زنی و کنده کاری روی سنگ می باشد. لبنیات، خامه، کشک، دف‌های محلی و قالیچه از جمله سوغات‌های فریدن است. برخورداری از سواحل زاینده رود، طبیعت بکر، گونه‌هایی از حیات وحش، مناطق نمونه گردشگری نظیر افوس، روستاهای بی نظیر، مناطق عشایری بی مانند و مناظر دلکش و چشمگیر و نیز وجود مهمانسرای جهانگردی داران فریدن را سرزمینی بالقوه در امر گردشگری معرفی می‌کند.
