فلاورجان از شهرهای غربی و بزرگ‌ترین بلوک استان اصفهان است و با شهرهای مبارکه، خمینی شهر، نجف آباد و نیز اصفهان همسایگی دارد. قدمت سکونت در فلاورجان به زمان‌های دور می‌رسد. نام شهر پل آورگان بوده است که به واژه‌ی عربی فلاورجان تغییر یافته است. فلاورجان بر روی دشت رسوبی زاینده رود واقع شده و عبور رودخانه زاینده رود از آن در آب و هوای شهر تأثیر فراوانی داشته است. مهم‌ترین محصولات منطقه برنج، گندم، صیفی جات و سبزی است. در سال‌های اخیر به سبب کم آبی زعفران نیز کشت می‌شود. از جاذبه‌های تاریخی شهر مقبره پیر بکران، پل بابا محمود، پل فلاورجان، مسجد جامع اشترجان، خانه مویدی زمره، امامزاده سید محمد قهریجان می‌باشد. فلاورجانبرخوردار از طولانی‌ترین ساحل زاینده‌رود است و بهمراه بیشه‌زارهای اطراف از جاذبه‌های طبیعی منطقه به شمارمی آید که متأسفانه با خشک شدن زنده رود از زیبایی‌های آن کاسته شده است. صنایع دستی منطقه شامل منبت کاری، خاتم سازی، سرمه دوزی می‌شود اما قالی بافی مهم‌ترین صنایع دستی شهر است که در طرح‌های زیبای نائینی، اصفهانی و نجف آبادی بافته می‌شود. از مراکز اقامتی استان که می‌تواند نیاز اقامتی گردشگران را مرتفع سازد هتل پارسیان کوثر، هتل سفیر و هتل عباسی اصفهان است که با امکانات کامل و تسهیلات ویژه پذیرای گردشگران داخلی و خارجی می‌باشد.
