لامرد شهری در جنوبی‌ترین بخش استان فارس در مجاورت بوشهر است که با آب وهوایی خشک از هموارترین و گرم ترین نقاط فارس محسوب می شود. پوشش گیاهی لامرد به دلیل شرایط نامناسب آب و هوایی ضعیف و به چند گونه‌ی کهور، گز، نخل و خارشتر محدود می‌شود. گونه های باغی منطقه نیز محدود و شامل نخیلات، مرکبات، زیتون و کنار است. خرما و گندم از محصولات عمده‌ی لامرد به شمار می آید. مطابق برخی اسناد و آثار بر جای مانده قدمت حیات و سکونت در این منطقه به بیش از 500 سال می‌رسد. گفته می‌شود لامرد را در قدیم خطیبی یا خطیمی می‌خواندند. از جمله آثار تاریخی بر جای مانده می‌توان به مرقد سید میر احمد، تأسیسات علی خانی، آسیاب‌های دوره ساسانی، آثار آتشکده های مربوط به دوره ساسانی، قبرستان محی الدین، قبر شاه فرج الله اشاره کرد. لاورکال، آسیاب های آبی، تنگ رکن آباد با قنات و چشمه، کاریز و نخلستان های زیبا همه از جاذبه‌های طبیعی لامرد است. از صنایع دستی رایج در منطقه خورجین بافی، سیاه چادر، سفره بافی، طناب بافی، گلیم و قالی می باشد. زبان رایج در لامرد فارسی به همراه لهجه‌ی محلی است و در بخش‌های مرکزی با لهجه بوشهری و لری شباهت هایی دارد. این شهر با اکتشافات اخیر ذخایر گاز و احداث پالایشگاه پارسیان جایگاه ویژه‌ای در منطقه پیدا کرده است. از امتیازات این شهر وجود فرودگاه بین المللی است که به نقاط مختلف داخلی و خارجی پرواز دارد. آثار تاریخی و طبیعی کم نظیر و داشتن فرودگاه بین المللی به عنوان راه ارتباطی ایده آل، لامرد را از نقاط بالقوه‌ی کشور در جذب گردشگر نموده است.
