این مسجد از حیث وسعت و عظمت با و شیوه ساختمان و استحكام پی ها و حسن سلیقه ای كه در ساخت آن به كار گرفته شده است.یكی از مهمترین مسجدهای قزوین بشمار میرود.آغاز بنای این مسجد را به دوره صفویه نسبت میدهند واما چنین بنظر میرسد كه پس از انقراض صفویه در اثر عدم توجه به صورت ویرانه ای در آمده است و در دوره قاحاریه از نو بازسازی شده است. حیاط مسجد به شكل مستطیل و طول آن از شمال به جنوب است. هر یك از جهات چهار گانه مسجد ایوانی بلند در وسط دارد و دو گوشواره و سپس دو شبستان یا رواق در دو سوی آن بنا شده است. در دو بخش شرقی و غربی بنا، شبستان ها باریكتر و در بخش شمالی و جنوبی پهن تر و بزرگترند. رواقها یا شبستانهای شمالی و جنوبی هریك داراری نه طاق نمای اند. هر یك دارای چهار طاق نما و رواقهای شرقی و غربی دارای نه طاق نمای اند. هر یك از طاق نماها دارای ارسی سه چشمه ای بوده است كه امروزه بیشتر آنها فرسوده شده اندو به جای آنها در چوبی كار گذاشته اند. در وسط حیاط مسجد یك حوض بسیار بزرگ سنگی به شكل مربع مستطیل ساخته شده است كه برای وضو گرفتن از آن استفاده میشود.