بیابان لوت به سربخش شمالی لوت مركزی ولوت جنوبی تقسیم می شود. وسیعترین بخش بیابان لوت، لوت مركزی است كه پست ترین بخش بیابان رانیز شامل می شود. لوت مركزی مشخص ترین واحد جغرافیایی است كه درآن نمونه های كامل انواع مختلف عوارض بیابانی دیده می شود. یكی از مهمترین عوارضی كه ازمركزلوت تاغرب آن كشیده شده كلوت هاست. این عوارض یكی ازپدیده های زیبای طبیعی هستند كه درنوع خوددردنیانظیر ندارند ودرهیچ یك از بیابانهای دنیانمی توان چنین مناظرزیبایی دید كلوت ها درفاصله 40 كیلومتری شرق وشمال شرقی شهداد قراردارند این عوارض براثر فرسایش آبی وبادی شدید به وجود آمده اند ودرجهت شمال غربی - جنوب شرقی كشیده شده اند كلوت هاقسمتی از حاشیه غربی دشت لوت رادرسطحی به عرض متوسط 80 كیلومتروطول متوسط 145 كیلومترپوشانده اند تقریبا درتمامی این منطقه وسیع هیچ گونه گیاهی وجود ندارد. علاوه بركلوت ها سایرجاذبه های دیدنی كویر لوت درقسمت شرق شهرستان كرمان به شرح زیراست - پست ترین نقطه دشت لوت درمشرق معدن نمك تقریبا درمنطقه شرق وكلوت هاواقع شده وارتفاع آن ازسطح دریا56 متراست كه پست ترین نقطه داخلی ایران وگرم ترین نقطه ایران وجهان به شمارمی رود. زیرادرجه حرارت لوت دراین قسمت درسایه از 65 درجه سانتی گراد هم تجاوز می كند ولذااز دره مرگ آمریكا، بیابان عزیزی لیبی وربع الخالی عربستان نیز گرم تراست. دشت بالنسبه صاف شنی وریگی وسریر مركزی كه دربین توده های ماسه ای باریگها درمشرق كلوت ها درمغرب لوت واقع شده است. مرز جنوبی آن راچاله انتهایی شورگزهامون تشكیل می دهد دراین دشت بانسبه صاف مركزی فقط یك كوه آتش فشانی به نام كوه ملك محمدوجوددارد. شهرهای بیابانی یاشهرهای لوت : براثرفرسایش آبی وبادی شدید، زمینهای قسمتهایی از لوت چنان شسته شده كه به صورت پله پله درآمده واز دور شبیه شهری است باساختمانهای چندین طبقه كه به این مناظر شهرهای بیابانی می گویند.