ماکو در شمال غربی ایران در میان دره‌ای در استان آذربایجان غربی واقع شده است. این شهر دارای مرز بین‌المللی با کشورهای آذربایجان و ترکیه است به همین دلیل از نظر نظامی اهمیت بالایی دارد. ماکو را در قدیم با نام‌های شاوارشان، قلعه قبان، آرتاز، ماکویه، مادکوه و مکی می‌خواندند. در باب وجه تسمیه ماکو گفته می‌شود این شهر را به سبب وجود چراگاه‌های فراوان ماکو به معنای چراگاه نامیدند. طبق نظر باستان شناسان قدمت سکونت در منطقه به دوران اورارتوها می‌رسد. آثار باستانی بر جای مانده چون کتیبه‌های به خط میخی حکایت از پیشینهٔ طولانی شهر دارد. آب و هوای ماکو نیمه خشک است و تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌هایی سرد دارد. محصولات کشاورزی منطقه غلات، حبوبات، کرچک، کنجد، تره‌بار می باشد. ماکو با جاذبه‌های باستانی و طبیعی فراوان مستعد جذب گردشگر است. برخی آثار گردشگری ماکو عبارت است از بام فرهاد، موزه کاخ گنجینه، پل قدیمی کشمش تپه، عمارت کلاه فرنگی، پل پنج چشمه و کاخ باغچه جوق، کلاهک سنگی. از جاذبه‌های طبیعی ماکو می توان آبگرم شوط آباد و باش کندی، چشمه معدنی عرب دیزج و منطقه حفاظت شدهٔ آغ گل را نام برد. ساکنین ماکو به زبان کردی و ترکی سخن می‌گویند. صنایع دستی این شهر شامل سفالگری، گیوه بافی، مفرش بافی، زیلو بافی، نمدمالی و جاجیم بافی می‌شود. از مراکز اقامتی ماکو هتل جهانگردی ماکو است که در فضایی آرام و محیطی زیبا پذیرای گردشگران ورودی به منطقه می‌باشد.
