گلپایگان نام شهری با فرهنگی کهن در 56 کیلومتری شمال غربی استان اصفهان است که به دستور همای دختر بهمن کیانی ساخته شد. نام اصلی این شهر وردپاتگان ( سرزمین گل سرخ ) بوده که بر اساس سنگ نبشته ها سابقه سکونت در آن به هفت هزار سال پیش باز می گردد.گفته می شود بزرگترین مجموعه ی سنگ نگاره های ایران در این منطقه قرار دارد. آثار تاریخی نظیر آرامگاه ناصر بن علی، ارگ گوگد، بقعه ی هفده تن، مناره سلجوقی گلپایگان را به نگین قطب گردشگری غرب استان تبدیل کرده است. از صنایع دستی شهر فرش بافی، گلیم بافی، گیوه دوزی و منبت کاری و بهترین سوغات آن گیوه و جاجیم است. از آداب و رسوم گلپایگان می توان به مراسم عروسی قنات و مراسم هندو و مشکه اشاره کرد. علاوه بر آثار تاریخی تابستان های گرم و خشک و زمستان های نسبتا سرد، کوهستان های پوشیده از مرتع در اطراف شهر و نیز رودخانه های منطقه ، مناظر و تفرجگاه های زیبایی را برای گردشگران رقم زده است.
