این شهر بین رشته‌های شیرکوه و خرانق و در دره‌ای وسیع قرار گرفته‌است. آبادانی یزد از سدهٔ پنجم هجری به بعد بوده و اتابکان فارس از مهم‌ترین عوامل پیشرفت این شهر در سده‌های گذشته به‌شمار می‌روند.یزد در منطقه جنوب شرق ایران واقع شده‌است. فاصله شهر یزد تا کرمان (مرکز منطقه‌ای جنوب شرق کشور) ۳۵۱ کیلومتر است.
واژهٔ یزد در لغت به معنای مقدس و پاک بوده و وجه‌تسمیهٔ این شهر، سرزمین مقدس و شهر خدا است. یزد پناهگاه بسیاری از دانشمندان و بزرگانی بوده که در زمان حملهٔ مغولان به ایران در سده‌های هفتم و هشتم هجری، این شهر را سکونتگاه و محل زندگی خود قرار داده بودند.
مسجد جامع کبیر، مسجد امیرچخماق، مسجد ملااسماعیل، مسجد بندرآباد، مسجد آمنه‌گل، امامزاده ابوجعفر، آتشکدهٔ بهرام، باغ دولت‌آباد، خانهٔ رسولیان، خانهٔ عرب‌ها، خانهٔ لاری‌ها، خانهٔ ملک‌التجار، مدرسهٔ خان و مدرسهٔ شهاب‌الدین، بقعهٔ سیدخلیل، بقعهٔ دوازده‌امام، بقعهٔ سیدرضا، بقعهٔ فهادان، بقعهٔ شیخ‌داد، مقبرهٔ علی‌خاموش، بقعهٔ سیدپنهون، بقعهٔ سید رکن‌الدین، آب‌انبار شش‌بادگیری، امامزاده زید، امامزاده میرحسن، بقعهٔ زرندیان و بقعهٔ سادات از مهم‌ترین آثار باستانی یزد محسوب می‌شوند.این شهر به شهر بادگیرها معروف است.
